تأثیر آلاینده‌های هوا بر پذیرش‌های اورژانسی سکته‌های قلبی در شهر تهرانطی دوره زمانی 91-1386

مقدمه: شهر تهران یکی از آلوده‌ترین شهرهای جهان محسوب می‌شود که عواقب آن به صورت بیماری‌‌های مختلف بروز می‌نماید. در این مطالعه داده‌های مربوط به سکته‌های قلبی، آلاینده‌های هوا و عناصر اقلیمی طی دوره آماری 91-1386 با هدف بررسی ارتباط بین آلاینده‌های هوا و سکته‌های قلبی در شهر تهران جمع‌آوری شده‌اند. روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع اکولوژیک تحلیلی-توصیفی بود که به بررسی تأثیر مقدار میانگین روزانه پنج آلایندۀ‌SO 2 ،‌NO 2 ،‌O 3 ، CO و PM 10 بر تعداد پذیرش‌های روزانه سکته‌های قلبی پرداخت. داده‌های مربوط به سکته‌های قلبی از اورژانس تهران، داده‌های آلودگی هوا از سازمان پایش کیفیت هوای شهر تهران و داده‌های مربوط به عناصر اقلیمی از سازمان هواشناسی شهر تهران اخذ گردیدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار Stata نسخه‌12و رگرسیون دو جمله‌ای منفی محاسبات آماری انجام شد. نتا‌یج: نتایج‌ نشان می‌دهند که ارتباط معنی‌داری بین سکته‌های قلبی و میانگین روزانه آلاینده‌های مونوکسیدکربن، دی‌اکسید نیتروژن، دی‌اکسیدگوگرد، ازن و ذرات کوچک‌تر از10 میکرون وجود دارد. از میان عناصر اقلیمی مورد بررسی، فشار هوا و میانگین حداقل دما دارای ارتباط معنی‌دار با سکته‌های قلبی بودند. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین افزایش آلاینده‌های هوا و پذیرش سکته‌های قلبی در شهر تهران توصیه می‌شود اقدامات فوری جهت کنترل سطح آلاینده‌های هوای شهر تهران انجام شود.